Iso Lero, poznatiji kao Djamba, ali mnogima poznat i kao “Kralj Dorćole”, netragom je nestao prije 31 godinu.
Nestao je odmah 23. septembra 1992. nakon što ga je nekoliko pripadnika paravojne grupe Željka Ražnatovića Arkana pretuklo kod zgrade Beograđanke na Vlačaru u Beogradu.
Zamba je neprikosnoveni “kralj Dorćola”. Bio je najpopularnija ličnost u gradu, družio se sa poznatim glumcima i pjevačima. Pisao je pesme, od kojih je mnoge otpevao brat njegove tetke, poznati folk pevač Džej Ramadanovski. Lello je autor Džejevih hitova “Teško je biti živ”, “Žuta ruža” i “I Made It”.
Lello je rođen 10. juna 1953. godine u romskoj porodici. Odrastao je u Dobračinoj ulici, u istom dvorištu kao i njegov mlađi brat Džeja. Od djetinjstva se bavi džeparošem i provodadžijama. Godine 1976. bio je zatvoren u Centralnom zatvoru u Beogradu zbog krađe novčanika i tuče na beogradskoj autobuskoj stanici.
U zatvoru je studirao krivično pravo i davao pravne savjete drugim zatvorenicima. I danas ima onih koji tvrde da žalbe koje je napisao nisu u potpunosti ispitane i da su barem djelimično prihvaćene. Policija ga je tukla zbog buntovnosti, dok je i sam bio nasilan prema silovateljima i homoseksualcima, dok je imao samilost prema optuženima za privredni kriminal. Oni koji su ga poznavali rekli su da se nikoga ne plaši.
Svoju “karijeru” je gradio u inostranstvu
Kao i većina kriminalaca tog vremena, Lello je svoju “karijeru” gradio u inostranstvu, uključujući Italiju, Nemačku i Francusku, ali ne i u Jugoslaviji. U beogradskom podzemlju kružile su priče da se sukobio sa Đorđem Božovićem Giškom, ali da su se kasnije sprijateljili u italijanskom zatvoru.
Inače, Džaba je bio blizak sa Aleksandrom Kneževičom Neletom, Giškinim prijateljem sa Voždovca. Bio je vrhunski bokser i pokazao je svoje umeće u bokserskim mečevima sa Crvenom zvezdom i klubom Radnitzky. Na beogradskim ulicama Zamba važi za čoveka velikog integriteta, sa velikom hrabrošću, snagom i dobrim manirima.
Zbog brojnih povreda i ožiljaka postao je legenda. Priča se da se golim rukama borio protiv mačeva, pušaka i fizički jačih protivnika. Visok je 170 centimetara i težak oko 70 kilograma, ali udara kao čekić i brz je kao mamba. Jednim udarcem ju je “nokautirao”. Džamba je znao zarađivati i držao je kafane po Dorćolu. Lelo je svojevremeno vodio detektivsku agenciju “Karmen”, a bavio se i štrajkačkim aktivnostima u raznim kompanijama u Beogradu.
lice sa ožiljcima
Arkan i Jusuf Jusa Bulić počeli su upadati na njegovu teritoriju. Sukob između Jambe i Arkana datira još iz vremena njegovog boravka u Zabeli, kada ga je Jamba tukao i ostavio ožiljke na licu. U beogradskom podzemlju kruže priče da je u martu 1992. Ezop Lelo fotografisao Ražnatovića u kafani “Zona Zamfirova”.
Arkan tada razgovara sa Lejlom, govoreći mu da ne želi da se svađa, da zadrži Dokola i da je Derdinger njegov. Kobnog jutra, 23. septembra 1992. godine, Ezop je stigao u kazino na šestom spratu u Čanki u Beogradu, koji je u to vreme štitila agencija „Delije“, a čiji je vlasnik bio Arkan. Zamba se navodno sukobio sa agresivnim vratarom na izlazu iz lifta. Nije hteo da plati kartu, pa je posle kraće svađe pljunuo na Alkanovu fotografiju.
Ceceli je bila svjedok ubistva
Kao po komandi, zaštitari su pretukli Issa Leira. Isina supruga Snežana Lero kasnije je tužila četvoricu Arkanovih ljudi koji su je, kako je tvrdila, tukli i odveli joj Džambu pod nepoznatim okolnostima. Ostalo je zabilježeno da je grupa Arkanovih ljudi, među kojima su bili Vuxang, Sukar i Gojak, rukama, nogama i kundacima nasmrt pretukli Zambu, strpali ga u sanduk i odveli u Erdut, gdje su ga tukli do temelja. Sa benzinske pumpe.
Šef obezbeđenja Beograda Vukašin Vule Gojak, koji je po sopstvenom priznanju prvi pretukao pijanog Leru, kasnije je objasnio da su Alkanovi ljudi imali nevezanost za Jabin nestanak: „Udario sam ga više puta samo da bih ga sprečio.“ „Onesposobio sam ga, pre da je mom kolegi uperio neku vrstu pištolja u čelo. Nakon što smo ga smirili, onda smo ga stavili u lift i bacili na ulicu”, rekao je Gojak, tvrdeći da nema pojma šta se dogodilo sa Jambom nakon incidenta.
Tokom predizborne kampanje 1993. godine tadašnji predsednik Srpske radikalne stranke Vojislav Šešelj tvrdio je da ima nepobitne dokaze da je Arkan organizovao ubistvo Ise Leile. Čak je javno izjavio da ima očevidce Džambinog ubistva.
